Czyszczenie ultradźwiękami

Zjawisko fizyczne ultradźwięków jest znane w technice od dawna. Właściwym bodźcem do komercyjnego zastosowania fal dźwiękowych było zatonięcie Titanica w 1912 roku, po tym jak ten duży statek pasażerski zderzył się z górą lodową. Jeszcze w tym samym roku angielski meteorolog i matematyk Lewis Richardson zgłosił do opatentowania pierwszy system lokalizacyjny do transportu morskiego, wykorzystujący ultradźwięki.
 
Od tego czasu ultradźwięki znalazły wiele zastosowań. Czyszczenie ultradźwiękami stanowi tylko wybrany segment wykorzystania tej techniki. Ze względu na wysoką skuteczność przy czyszczeniu fale ultradźwiękowe są praktycznie niezastąpionym rozwiązaniem w wielu branżach, np. w przemyśle motoryzacyjnym i dostawczym, przy budowie maszyn, urządzeń, armatur, w przemyśle sanitarnym, optyce, mechanice precyzyjnej, w produkcji zegarków, galwanice, elektronice, mikrotechnice, przemyśle półprzewodników oraz w zakresie konserwacji i utrzymania.

Sposób działania ultradźwięków
Działanie czyszczące fal ultradźwiękowych opiera się na pojęciu fizycznym kawitacji. Podczas wzburzania cieczy ultradźwiękami, w wyniku wysokiej intensywności ciśnienia fali dźwiękowej w fazie ciągu oscylacji, dochodzi do rozrywania cieczy - siły kohezyjne zostają przezwyciężone. W wyniku tego tworzą się miliony pęcherzyków o mikroskopijnej wielkości.