Izolacje przeznaczone do instalacji przenoszących wodę lodową lub czynnik chłodzący w systemach klimatyzacji mają nie tylko ograniczać transfer ciepła między układem i otoczeniem, ale też zapobiegać kondensacji pary wodnej na zimnej powierzchni rurociągów. Z biegiem czasu zjawisko to może prowadzić do korozji elementów stalowych, a także rozwoju pleśni i grzybów na przyległych elementach konstrukcyjnych, co znacząco skraca okres poprawnej eksploatacji instalacji. Aby temu zapobiec, stosuje się izolacje z dodatkowym pokryciem przeciwkondensacyjnym. Najbardziej szczelna dla pary wodnej jest folia aluminiowa – nawet przy zastosowaniu minimalnej grubości materiał stawia opór równy warstwie powietrza o grubości 1500 m. Maty i otuliny z wełny kamiennej Paroc pokryte zbrojoną folią aluminiową charakteryzują się wysokim współczynnikiem oporu przeciw dyfuzji pary wodnej (μ = 200, MV2 według EN 14303:2009), dzięki czemu spełniają wymagania stawiane izolacjom przeciwkondensacyjnym.

Kluczową wartością wpływającą na zachowanie parametrów projektowych danej instalacji jest współczynnik przewodzenia ciepła. Jednak prawidłowa praca układu zależy nie tylko od zapewnienia zakładanej temperatury przesyłanego medium, lecz także od szeregu innych czynników roboczych, w tym przede wszystkim od właściwości wilgotnościowych i ogniochronnych. W obu przypadkach dobrze sprawdzają się izolacje z wełny kamiennej. Ze względu na niską zawartość wodowymywalnych związków chloru i fluoru (poniżej 10 cząsteczek na milion cząsteczek roztworu) wełna Paroc zabezpiecza izolowane konstrukcje przed tworzeniem się środowisk korozyjnych. W myśl międzynarodowej normy EN ISO 1182 produkty sklasyfikowane są także jako niepalne i zgodne z Euroklasą Reakcji na Ogień A1. Ma to szczególne znaczenie w przypadku instalacji transportujących medium między strefami oddzielenia pożarowego oraz w przejściach między stropami i ścianami. Niepalne izolacje stanowią bierny środek ochrony przeciwpożarowej budynku.