Prace udostępniające i przygotowawcze związane z uruchomieniem pierwszego pola eksploatacji w obszarze GG-P rozpoczęto w 2010 roku. Łączne nakłady inwestycyjne przeznaczone na ten cel wyniosły 126 mln zł. Zakres prac obejmował m.in. wydrążenie wyrobisk udostępniających, budowę komór maszyn ciężkich oraz wykonanie infrastruktury wentylacyjnej i klimatycznej. W grudniu ubiegłego roku wydobyto pierwszy kubeł urobku z głębionego szybu wentylacyjnego GG-1. Budowa szybu prowadzona jest etapami i zakończy się w 2019 roku. Będzie to najgłębszy z 31 szybów w Zagłębiu Miedziowym, o docelowej głębokości 1340 metrów i średnicy 7,5 metrów.

– Zagospodarowywanie złóż zalegających poniżej poziomu 1200 metrów jest dla KGHM naturalnym kierunkiem rozwoju w Polsce. Rozpoczęcie produkcji poniżej tego poziomu w obszarze „Głogów Głęboki-Przemysłowy” to dla nas otwarcie bramy do nowych zasobów o wysokiej zawartości miedzi – powiedział Herbert Wirth, prezes zarządu KGHM Polska Miedź S.A. – Naszym celem jest przedłużenie wykorzystania optymalnych zdolności produkcyjnych kopalń i hut w Polsce o kolejne dziesięciolecia. Chcemy utrzymać wydobycie około 30 mln ton rudy i produkcję około 2 mln ton koncentratu miedzi rocznie. Pracujemy również nad rozpoznaniem potencjału dalszej eksploatacji w obszarach położonych na północ od obecnie zagospodarowywanych złóż.

W 2014 roku produkcja z obszaru GG-P, będąca częścią planu kopalni „Rudna”, wyniesie około 1 mln ton rudy i około 14,5 tys. ton miedzi elektrolitycznej. Docelowo eksploatacja w tym obszarze prowadzona będzie przez kopalnie „Rudna” i „Polkowice-Sieroszowice”. W okresie największego nasilenia robót eksploatacyjnych, tj. w latach 2028–2035, produkcja z tego obszaru wynosić będzie 10–11 mln ton rudy oraz 200–220 tys. ton miedzi elektrolitycznej rocznie.

Przed rozpoczęciem produkcji z pierwszego pola eksploatacji w złożu GG-P niezbędne było również określenie potencjalnych zagrożeń gazogeodynamicznych. W tych celu – po raz pierwszy na świecie – zastosowano na szeroką skalę badanie metodą prześwietlania sejsmicznego. Technika ta umożliwia rozpoznanie struktury górotworu za pomocą fal podłużnych i poprzecznych. Fale niezbędne do badania wzbudzane są za pomocą uderzenia młota o wadze 5 kg. Na podstawie przebiegu fal, czasu ich rozchodzenia i odkształceń określany jest szczegółowy układ warstw geologicznych oraz osłabień w ich strukturze, będących potencjalnym zagrożeniem dla działalności górniczej. Podstawowym wyzwaniem w przypadku stosowania tej metody jest właściwa interpretacja otrzymanych danych. Fale wzbudzane były w 62 punktach kopalni „Rudna” na głębokości około 1000 metrów.

„Głogów Głęboki-Przemysłowy” jest kolejnym złożem zagospodarowywanym przez KGHM na podstawie koncesji uzyskanej w 2004 roku. Obszar stanowi przedłużenie obecnie eksploatowanych złóż i charakteryzuje się podobnymi do nich warunkami geologicznymi. Szacowane zasoby złoża wynoszą ponad 300 tys. ton rudy, przy średniej zawartości miedzi na poziomie 2,5%. Ilość czystego metalu w obecnie wydobywanym przez spółkę urobku to około 1,6%.

KGHM posiada dostęp do 4. pod względem wielkości zasobów miedzi na świecie. Ich łączna wielkość szacowana jest na 1,2 mld ton rudy, co przy obecnym poziomie produkcji pozwoli utrzymać prace kopalń przez kolejnych 30–40 lat. Aby to osiągnąć niezbędny jest rozwój systemu głębokiego wydobycia i uruchamianie nowych oddziałów górniczych. Tylko w ten sposób możliwe jest pełne dotarcie do złoża GG-P, stanowiącego około jednej czwartej zasobów miedzi i około jednej trzeciej zasobów srebra we wszystkich obszarach koncesyjnych KGHM w Polsce.

www.kghm.pl