Spawanie metodą TIG (ang. Tungsten Inert Gas), określane również mianem GTAW (ang. Gas Tungsten Arc Welding) bądź WIG (niem. Wolfram Inert Gas), w wielkim uproszczeniu jest metodą spawania, w której nietopliwa elektroda wolframowa wytwarza łuk elektryczny w osłonie gazu obojętnego, którym najczęściej jest czysty argon bądź jego mieszanka z helem.

ZASADA DZIAŁANIA

Po zbliżeniu nietopliwej elektrody wolframowej do materiału, który ma zostać połączony, wytwarza się tzw. łuk elektryczny. Topi on zarówno spawany materiał, jak i podawane przez spawacza ręcznie spoiwo TIG w postaci metalowego prętu, najczęściej o długości ok. 1 metra i odpowiednio dobranej dla danego procesu spawania średnicy. W spawaniu tym nie ma jednak konieczności wprowadzania materiału dodatkowego. Jego rolę z powodzeniem może zastąpić np. rowek spawalniczy, który może ulec przetopieniu i zespolić łączone powierzchnie. Po stopieniu się elementów podlegających łączeniu tworzy się płynne jeziorko spawalnicze, które następnie po oddaleniu łuku elektrycznego zastyga, zamieniając się w trwałe spoiwo. Ważnym elementem procesu spawania metodą TIG jest jednoczesne działanie gazu pełniącego funkcję osłony. Jest nim najczęściej argon, ewentualnie mieszanka argonu i helu. Zadaniem gazu jest ochrona łączonych powierzchni w momencie roztopienia przed niekorzystnym oddziaływaniem warunków atmosferycznych oraz studzenie elektrody wolframowej. W czasie spawania spawarką TIG uchwyt jest podłączony do ujemnego bieguna, zaś zacisk masowy – do dodatniego. W przypadku odwrotnego podpięcia elektroda wolframowa ulegałaby gwałtownemu topieniu i nie dochodziłoby do spawania.

Metodę TIG wykorzystuje się w różnych branżach (od spożywczej, przez chemiczną, aż po motoryzacyjną) i do spawania różnych materiałów. Najczęściej stosowana jest do łączenia wszystkich gatunków stali czarnej oraz nierdzewnej, a także wysokostopowej. Z powodzeniem stosuje się ją również do takich materiałów, jak miedź, aluminium oraz nikiel i tytan, a także ich stopów. W praktyce z metody TIG korzysta się często w procesach spawania rur i rurociągów oraz łączenia elementów (blach) o dużych powierzchniach styku.

ZALETY I WADY SPAWANIA TIG

Największą zaletą metody TIG jest możliwość jej wykorzystywania do praktycznie wszystkich rodzajów metali oraz ich stopów, a także do materiałów o szerokim zakresie grubości. Spawanie TIG pozwala łączyć nawet cienkie blachy, których grubość nie przekracza pół milimetra. Sama technika spawania należy do stosunkowo prostych, dlatego nie powinna nastręczyć spawaczowi zbyt wielu trudności. Podczas całego procesu spawania tworzące się jeziorko spawalnicze jest pod stałą kontrolą i nie dochodzi do odprysków wokół miejsca spawania. Metodą tą można spawać ręcznie, ale można ją również w części bądź całości zautomatyzować. Samo spawanie może odbywać się praktycznie we wszystkich pozycjach. Miano najlepszej metody spawania nie jest jednak zasługą wyłącznie dużej uniwersalności. Połączone metale charakteryzują się wysoką jakością i czystością spoiw, która pozwala zrezygnować z dodatkowych prac czyszczących po zakończeniu spawania, co z kolei przekłada się na większą trwałość połączenia.

Pełny raport dotyczący rynku urządzeń spawających oraz szczegółowe zestawienie producentów, znajdują się w listopadowym numerze MM Magazynu Przemysłowego.