MM: Jakie zalety ma stosowanie globalnych standardów identyfikacyjnych i komunikacyjnych przy realizacji dostaw i komunikacji z klientami?

Grzegorz Ogorzałek: Standard GS1 jako system spójny w skali światowej pozwala na optymalne zarządzanie procesami logistycznymi między kontrahentami – bez względu na ich kraj pochodzenia. Obecnie z systemu GS1 korzysta ponad miliard przedsiębiorstw na całym świecie, a dzięki rozwiązaniom, które wprowadza, możliwe staje się efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw w skali międzynarodowej i międzybranżowej. Podstawą funkcjonowania systemu GS1 jest jednoznaczna i unikalna w skali światowej identyfikacja elementów biorących udział w procesach logistycznych.

Dzięki szerokiemu zakresowi działania oraz wysokiej skuteczności w rozwiązywaniu problemów komunikacyjnych system GS1 zyskał ogromną popularność w globalnej gospodarce. W praktyce firma niedziałająca w zgodności ze standardem eliminuje się całkowicie z łańcucha dostaw. Niestety, wciąż jeszcze istnieje wiele przedsiębiorstw, które niepoprawnie interpretują jego zapisy i w ten sposób generują problemy w jego funkcjonowaniu. Jednym z istotnych elementów, na który przedstawiciele systemu GS1 kładą duży nacisk, jest poprawność danych zapisywanych w etykietach logistycznych. Stanowią one – oprócz kanałów elektronicznych – główny nośnik informacji na temat przetwarzanych jednostek logistycznych między uczestnikami łańcucha dostaw.

MM: Jak w praktyce wygląda proces komunikacji z wykorzystaniem systemu GS1?

Grzegorz Ogorzałek: Głównym obszarem, w którym stosowane są obecnie założenia standardów GS1, jest śledzenie przepływu produktów w łańcuchu dostaw określane ogólnym mianem „traceability”. Jego celem jest możliwość natychmiastowej reakcji w przypadku wykrytych nieprawidłowości i konieczności wycofania produktów z rynku, co znacznie zwiększa bezpieczeństwo konsumentów i buduje zaufanie między uczestnikami rynku. Bezpieczeństwo produktów to nie tylko gwarancja odpowiedniej jakości, ale również pełna identyfikacja składników, z których został wytworzony, zabezpieczenie przed fałszerstwem oraz możliwość szybkiej lokalizacji konkretnej partii produkcyjnej po to, aby w przypadku wykrycia zagrożenia możliwe było szybkie wycofanie konkretnej serii z rynku. Odpowiednie zalecenia w tym zakresie reguluje dyrektywa 178/2002. Dotyczy ona głównie firm produkujących i dystrybuujących artykuły żywnościowe, ale „traceablity” jest wykorzystywane również w innych branżach, głównie w celu budowania zaufania konsumenta.

Zaletą systemu GS1 jest fakt, że może być stosowany zarówno przez duże, jak i małe przedsiębiorstwa w wielu sektorach (min. FMCG, logistyka, wojsko). Oprócz identyfikatorów system pozawala również na kodowanie innych parametrów, takich jak ilość, data produkcji, data przydatności oraz innych informacji zdefiniowanych przez uczestników łańcucha. Każdy z identyfikatorów jest oznaczony prefiksem IZ (Identyfikator Zastosowania) po to, by urządzenia i system informatyczny wykorzystywane do obsługi procesów logistycznych mogły w sposób szybki i jednoznaczny je odczytać i zweryfikować.

MM: Czy korzystanie z GS1 przy organizacji łańcucha dostaw jest już w Polsce standardem?

Grzegorz Ogorzałek: Obecnie najpopularniejszym nośnikiem tych informacji jest etykieta logistyczna i wydrukowane na niej kody kreskowe. Jednak w wielu aplikacjach popularność zaczyna zyskiwać forma elektroniczna, czyli zapis informacji w etykiecie RFID. Technologia RFID daje wiele dodatkowych korzyści niedostępnych dla kodu kreskowego, a wynikających z radiowego sposobu odczytu informacji, czyli braku konieczności „widzenia” etykiety przez czytnik. Taka forma kodowania danych nosi nazwę elektronicznego kodu produktu i w ramach systemu GS1 została opracowana za pomocą standardu GS1 EPC (ang. Electronic Product Code).

Technologia RFID pozwala na rozwinięcie nowych możliwości w zakresie działania standardu. Jedną z nich jest np. „internet produktów”, czyli wizja dokładnej informacji o konkretnym produkcie lub jednostce logistycznej oraz miejscu, w którym się on/ona znajduje. Mimo że narzędzie to może okazać się bardzo pomocne, jego wdrożenie budzi sporo obaw związanych zachowaniem prywatności w globalnej gospodarce. Organizacja GS1 identyfikuje te zagrożenia i wprowadza rozwiązania mające na celu przystosowanie systemu do indywidualnych i korporacyjnych potrzeb w zakresie ochrony poufnych i prywatnych informacji. W ramach EPC Global utworzony został specjalny Komitet Sterujący ds. Polityki Publicznej zajmujący się tego typu zagadnieniami.